Մենք կանչված ենք լինելու...
Մենք կանչված չենք եկեղեցի ունենալու կամ եկեղեցի գնալու:
Մենք կանչված ենք ԼԻՆԵԼՈ՛Ւ եկեղեցի: Ձեզ պետք չէ մարդկանց հրավիրել եկեղեցական շենքեր, ձեզ պետք է հրավիրել նրանց ձեր կյանք:
Մի՛ հրավիրիր ինձ եկեղեցի, եթե չես կարող հրավիրել ինձ ընթրիքի: Բայց քեզ ավելի հեշտ է տալ թուղթ, որտեղ գրված է. «Եթե այսօր մահանաս, ո՞ւր կընկնես՝ դժո՞խք, թե՞ դրախտ»:
Եվ դա այն պատճառով, որ թուղթ տալը ոչինչ չարժե...
Եվ կարելի է հեռանալ ու չլինել պատասխանատու ինչ-որ մեկի ցավի ու խնդիրների համար:
Բայց եթե ես հրավիրում եմ քեզ իմ կյանք, և ենթադրենք՝ դու ունես խնդիր՝ սոված ես, ապա իմ պատասխանատվությունն է՝ կերակրել քեզ:
Հովիվ Վերոն Աշ
Աղբյուրը՝ facebook.com