Արթուն կացեք և աղոթք արեք. Արթուր Սիմոնյան
Արթուն կացեք եւ աղոթք արեք, որ փորձության մեջ չմտնեք, հոգին հոժար է, բայց մարմինը տկար (Մարկոս 14.38):
Հիսուս Քրիստոսն այս խոսքերն արտաբերեց Իր աշակերտներին մեծ ու հզոր հայտնություն տալով:
Կարդանք ևս մեկ անգամ. "Արթուն կացեք եւ աղոթք արեք, որ փորձության մեջ չմտնեք…": Հաճախ մտածում ենք, որ արթուն մնալը եւ աղոթք անելը ուղղակի լավ է մեզ համար, բայց դա պետք է անենք, որպեսզի փորձության մեջ չընկնենք: Յուրաքանչյուր ոք կարող է ընկնել մեծ փորձության մեջ, եթե չաղոթի եւ չբարեխոսի Տիրոջը:
Արթնությունն ու աղոթքը քայլում են կողք կողքի: Անհնար է ունենալ աղոթքի կյանք առանց արթնության, և հակառակը: Արթնությունը բերում է աղոթքի, աղոթքը` արթնության…
Մարմինը պայքարում է հոգու դեմ, հոգին` մարմնի: Հոգին հոժար է Աստծո Խոսքը կարդալու կամ աղոթելու, բայց մարմինը տկար է:
Աշակերտները չկարողացան աղոթքի մեջ մնալ: Հնարավոր չէ Քրիստոսի կողքին կանգնել եւ աղոթք անել, եթե արթուն չլինենք: Գիտե±ք որն էր պատճառը, որ աշակերտները հոգնեցին եւ քնեցին: Պատճառը մարմնի տկարությունն էր:
Այսօր մարմնի նույն տկարությունը առկա է նաև մեր կյանքերում: Ամեն ժամանակ, երբ ուզում ենք եկեղեցի գնալ, աղոթել կամ կարդալ, ինչ-որ բան անել հոգեւոր դաշտում Տիրոջ և մարդկանց համար` մարմնի տկարությունը գլուխ է բարձրացնում: Սակայն հենց հերթը հասնում է հեռուստացույցին կամ համակարգչի առջև ժամերով նստելուն` մարմինն ընդհանարապես լռում է: Մարմինը միշտ գլուխ է բարձրացնում հոգու դեմ:
Ուրեմն ջանք արեք, որ հոգին հոժար լինի և լռեցնի մարմնի տկարությանը` կատարելով Տիրոջ գործերը: Մնացեք Տիրոջ հետ: Ամեն: