Արթնությունը սրբության ճանապարհին է
Արթնություն բերողները շարունակ աղաղակել են. «Պտուղ չեղավ՝ շնորհ չի լինի»:
Ջոնաթան Էդվարդզը գտնում էր, որ «Աստծո յուրաքանչյուր փորձառություն հնարավոր է կեղծել, բացի սրբության մեջ թափանցելու փորձառությունից»:
Աստծո սրբության մեջ ներթափանցելն է ապաշխարության կենսաձև առաջ բերողը:
Երբ մեկը կանգնում է սրբություն կոչված ուղիղ ճանապարհին, դա չի նշանակում, թե նա կատարյալ է: Այլ նշանակում է, որ նա փոփոխության ճամփով է ընթանում:
Ապաշխարելը սրտի կամ մտքի փոփոխությունն է: Մեր քրիստոնեական կյանքի ողջ ընթացքում պարտավոր ենք անընդհատ փոխվել կամ կերպարանակից լինել Հիսուս Քրիստոսին:
Սեմի Թիփիթ