Երջանկությունը, փոսն ու անցնող մարդիկ (առակ)

Մի օր Երջանկությունը գնում էր անտառով և հանկարծ ընկավ փոսի մեջ: Նստած է Երջանկությունը փոսի մեջ ու լալիս է: Մոտով անցնում էր մարդը. Երջանկությունը լսեց մարդուն և գոչեց փոսի միջից.

- Բարի մա՛րդ, դուրս հանիր ինձ այստեղից:

- Իսկ ի՞նչ կտաս փոխարենը,-հարցրեց մարդը:

- Իսկ ի՞նչ ես ուզում,- ասաց Երջանկությունը:

- Ես ուզում եմ մեծ ու գեղեցիկ տուն ծովի տեսարանով, ամենաթանկը: Երջանկությունը տվեց մարդուն տունը, մարդն ուրախացավ, վազեց դեպի տունը և մոռացավ Երջանկության մասին:

Փոսի մեջ նստած՝ ավելի բարձր է լալիս Երջանկությունը: Մոտով անցնում էր երկրորդ մարդը, լսեց նրան Երջանկությունը և բացականչեց.

- Բարի մա՛րդ, դուրս հանիր ինձ այստեղից:

- Իսկ ի՞նչ կտաս դրա դիմաց,-հարցրեց մարդը:

- Իսկ ի՞նչ ես ուզում,- պատասխանեց Երջանկությունը:

- Ուզում եմ շատ գեղեցիկ ու թանկարժեք մեքենաներ տարբեր մակնիշների:

Տվեց Երջանկությունը մարդուն այն, ինչ խնդրեց: Ուրախացավ մարդը, մոռացավ Երջանկության մասին ու վազեց:

Երջանկությունը լրիվ կորցրեց հույսը: Հանկարծ լսեց, որ գալիս է երրորդ մարդը, Երջանկությունը գոչեց.

- Բարի մա՛րդ, հանիր ինձ այստեղից, խնդրում եմ:

Մարդը հանեց Երջանկությանը փոսից ու գնաց առաջ: Ուրախացավ երջանկությունը, վազեց նրա հետևից և հարցրեց.

- Մա՛րդ, իսկ ի՞նչ կուզես ինձ օգնելու համար:

- Ինձ ոչինչ պետք չէ,-պատասխանեց մարդը:

Այդպես էլ վազեց Երջանկությունը մարդու հետևից՝ երբեք նրան բաց չթողնելով:

Անհայտ հեղինակ

Հ.Գ. Դու էլ ես մտածո՞ւմ, թե երջանկությունը մեքենաների, տների ու ունեցվածքի մեջ է: Երանելի է այն մարդը, ով գիտի երջանկության իրական աղբյուրին...