Աստված է իմ փրկությունը

Եսայիա 12.2. «Ահա Աստուած է իմ փրկութիւնը. ես յոյս ունիմ եւ չեմ վախենալ. որովհետեւ  իմ զօրութիւնն ու գովասանքը Տէր  Եհովան է, եւ նա ինձ փրկութիւն եղաւ»։

Ինչպիսի՜ հիանալի, հուսադրող խոսքեր։ Աստված է մեր Փրկիչը, չկա ուրիշ ոչ մի ճանապարհ, ճշմարտություն, քանի որ գրված է՝ «Հիսուսն է ճանապարհը, կյանքը և ճշմարտությունը»։

2 Տիմոթեոս 1.7. «Որովհետեւ Աստուած չ’տուաւ մեզ երկչոտութեան հոգի,  այլ զօրութեան եւ սէրի եւ զգաստութեան»։

Մենք պետք է մեր հույսը միայն դնենք կենդանի Աստծո վրա, որպեսզի չվախենանք և գեթ մի պահ չսասանվենք։ Մեջբերված խոսքի վրա հաստվատվելով՝ պետք է առաջ շարժվենք, որովհետև այն, ինչ-որ չարից է, ոչ մի իրավունք, հիմնավորված պահանջ չունի մեր հանդեպ, քանի որ մեր մեջ տեղ ունի միայն Տիրոջ Սուրբ երկյուղը։

Մեր կյանի բոլոր բնագավառները Տերից զգաստության և որդեգրության հոգի են առել, և մենք պարտավոր ենք ընթանալ մեր մտքով, սրտով, շնչով, հոգով, մարմնով ամբողջապես Քրիստոսից, Քրիստոսով ու դեպի Քրիստոս։

Սաղմոս 121.7-8. Տէրը կպահպանէ քեզ ամեն չարից,  նա կպահպանէ քո անձը, Տէրը  կպահպանէ քո դուրս գալն ու մտնելը՝ այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան»։

Թող այսօր համայն մարդկության լեզուները միայն Աստծուն փառավորեն։ Ամեն:

Մոնիկա Սաֆոյան