Աղոթելու ժամանակ չկա․․․

Ես ծնկներս խոնարհում եմ Հոր առջև աղոթքի մեջ,

Բայց աղոթքի համար բառեր չեմ գտնում:

Այսօր ես շտապում եմ ՝ գործեր, ունայնություն,

Չէ՞ որ շուտով կգան հաշիվները վճարելու:

Աղոթելու ժամանակ չկա, պետք է շտապել,

Այնքան աշխատանք կա անելու, Փրկի՛չ, ների՛ր:

Միայն մի քանի բառ արագ շշնջամ ...

Իմ պարտականությունը կատարված է․ շուտ գործիս անցնեմ․․․

***

Եվ ես լսում եմ մի ձայն. «Հեռացիր խավարի մեջ

Ես չեմ կարողանում գտնել քո անունն այստեղ,

Քեզ շատ անգամ էի Ես ուզում գրել,

Բայց դու երբեք ժամանակ չունեիր»:

Դողալով աղոթքում ծնկի եմ իջնում

Եվ հանկարծ արթնանում եմ․ ամեն ինչ երազում էր:

Եվ որքան լավ է, որ Ամենակարող Դատավորն

Այնպես չի խորհում, ինչպես դու կամ ես։